2 მარტს დავითიანნში ლიტერატურული საღამო ჩატარდა. ღონისძიებამ ჩვეულ გარემოში, წყნარ, სავსე დარბაზში ჩაიარა. მონაწილეებმა წაიკითხეს თავიანთი ლექსები, სიყვარულზე, დაკარგულ მშობელზე, სამშობლოზე და ა.შ. შეხვედრის მიწურულს პოეტებმა რამდენიმე კითხვას უპასუხეს, რომლებიც შეიძლება ჩავთვალოთ, რომ დავითიანის დარბაზიდან იყო წამოსული, იმ ადამიანებისგან ვინც რეგულარულად ესწრება ლიტერატურულ საღამოებს. მსმენელებს აინტერესებდათ რამდენად აქტუალურია დღეს ის თემები, რომლებზეც ლექსები იქმნება და რატომ არ ფიგურირებს მათში სოციალური საკითხები, რომლებიც ასე აწუხებს დღევანდელ ქართულსაზოგადოებას.
2 მარტს დავითიანნში ლიტერატურული საღამო ჩატარდა. ღონისძიებამ ჩვეულ გარემოში, წყნარ, სავსე დარბაზში ჩაიარა. მონაწილეებმა წაიკითხეს თავიანთი ლექსები, სიყვარულზე, დაკარგულ მშობელზე, სამშობლოზე და ა.შ. შეხვედრის მიწურულს პოეტებმა რამდენიმე კითხვას უპასუხეს, რომლებიც შეიძლება ჩავთვალოთ, რომ დავითიანის დარბაზიდან იყო წამოსული, იმ ადამიანებისგან ვინც რეგულარულად ესწრება ლიტერატურულ საღამოებს. მსმენელებს აინტერესებდათ რამდენად აქტუალურია დღეს ის თემები, რომლებზეც ლექსები იქმნება და რატომ არ ფიგურირებს მათში სოციალური საკითხები, რომლებიც ასე აწუხებს დღევანდელ ქართულსაზოგადოებას.
პირველ კითხვაზე ყველა მონაწილის პასუხი იყო, რომ სიყვარული ყოველთვის აქტუალურია, რაშიც ალბათ ვერ შეეკამათები, მეორე კითხვაზე კი მხოლოდ ერთმა პოეტმა გაგვცა პასუხი-იგი იმ დონის ხელოვანი არაა, რომ ასეთ თემებზე წეროს თან საზოგადოებასაც ვერ
მოაწონებს ამით თავს. ამაზე შეგვიძლია ალბათ ვიკამათოთ და უფრო ბევრიც ვიფიქროთ. საბლოოდ, კმაყოფილი დარბაზი და მონაწილეები მომავალ შეხვედრამე დაემშვიდობნენ ერთმანეთს.
პირველ კითხვაზე ყველა მონაწილის პასუხი იყო, რომ სიყვარული ყოველთვის აქტუალურია, რაშიც ალბათ ვერ შეეკამათები, მეორე კითხვაზე კი მხოლოდ ერთმა პოეტმა გაგვცა პასუხი-იგი იმ დონის ხელოვანი არაა, რომ ასეთ თემებზე წეროს თან საზოგადოებასაც ვერ
მოაწონებს ამით თავს. ამაზე შეგვიძლია ალბათ ვიკამათოთ და უფრო ბევრიც ვიფიქროთ. საბლოოდ, კმაყოფილი დარბაზი და მონაწილეები მომავალ შეხვედრამე დაემშვიდობნენ ერთმანეთს.
Comments are closed.